“Temas ettiği tüm kişilerin, meslektaşlarının, öğrencilerinin gözünde ‘mimarlığa aşık’, ‘mimarlığa doymayan adam’ tanımlarının tam olarak karşılık bulduğu bir meslek insanı Nişan Yaubyan, yaşamı ve meslek pratiği hakkında bilinenler, son birkaç yılın mimarlık platformlarında paylaşılanlarla sınırlı; mimarlık camiası ve akademik ortam, bu sınırlı bilgilerle tanıyor kendisini. Oysa kazıdıkça farklı katmanlara ulaştığınız zengin bir arkeolojik alan gibi Yaubyan mimarlığı. Tasarladığı her yapı, her detay, modernizm öğretisi içinde bizlere yeni şeyler söylüyor. 20. yüzyılın ortasından itibaren, modern mimarlığın ilkelerini içselleştirip kendi tasarım dünyasında yorumlayan; yaklaşık yetmiş yıllık meslek hayatı boyunca üretimlerini sessiz sedasız hayata geçirmiş, üstelik bu üretimlerin her noktasına vâkıf, her detayını dert edinmiş bir çaba var arka planda. Tüm bunları yaparken, yapan-yaptıran arasındaki genellikle gerilimli olan süreci medeni ilişkilerle kotarabilme çabasının, ülkemiz koşulları düşünüldüğünde farklı bir motivasyon gerektirdiği söylenebilir. Bu motivasyonun en iyi kanıtı belki de kişiliğine dair saptamalarda somut olarak karşımıza çıkıyor: Usta-çırak ilişkisi içinde gelişen mimarlık anlayışının son temsilcilerinden olan Yaubyan, meslek yaşamı boyunca görünür olma kaygısını asla taşımamış; yaşamını ve mimarlığını gündelik hayat pragmatizminin dışında tutabilmiş; kendi halinde, dingin ve son derece mütevazı fakat aynı zamanda tavizsiz tavrıyla mimarlık pratiğini -ölçeği ve konusu ne olursa olsun- nitelikli üretim üzerine kurgulamıştır.

Türkiye’de modern mimarlığın sessiz ve üretken temsilcilerinden NİŞAN YAUBYAN’a Seçici Kurul tarafından 17. Ulusal Mimarlık Sergisi ve Ödülleri kapsamında Mimar Sinan Büyük Ödülü verilmiştir.”