"Araziyi çok basit bir jestle sahiplenmesi; kültür merkezini çapraz konumlayarak alanı ikiye ayırdıktan sonra geometrik düzende dikilmiş ağaçlarla "bahçe içindeki ev" kavramını yeniden yorumlamayı başarması; tek çatı altında farklı kamusal işlevleri biraraya getirmesi; uzun cepheleri farklı işlevlerden oluşan iç mekânların her birinin bahçe ile diyalog içinde olmasının sağlanması; bağlantılara önem vermesi nedeniyle henüz yapılmamış olsa da bitmiş halini, içindeki ve etrafındaki hareketliliği aklımızda canlandırabilmemizi sağlaması; bulunduğu yer ile ilişkisini müellifin kendi ifadesiyle 'anonimleşmiş yapım teknikleri ile neredeyse kanıksanmış insan yapımı peyzaj öğeleriyle kurmayı' başarması nedeniyle…"

Sakarya Akyazı Kültür Merkezi, bulunduğu yere yabancılaşmayan, yer ile ilişkisini anonimleşmiş yapım teknikleriyle neredeyse kanıksanmış insan yapımı peyzaj ögeleri üzerinden kurmayı amaçlayan, kendi kültür anlayışını dikte etmek yerine, bulunduğu mecrayı kavramayı önceleyen bir denemedir. Yapı, modüler bir ahşap strüktür vasıtasıyla taşınan çatı örtüsünün altında farklı kamusal programları barındırır. Bu programlar, atölyeler, sergi ve kermes alanları, restoran ve kafeterya, tiyatro, fuaye ve destek alanlarıyla ofisleri içerir. Yapıyı uzun kenarı boyunca her iki yanından kateden üstü kapalı arkad, Karacasu üzerinden geçen köprü ile iki konut bölgesini bağlayan bir yaya doğrultusunun tamamlayıcısı olmayı hedefler. Açık alanların tasarımını tarifleyen en önemli öge, bölgede kesim için yetiştirilen kavak ağacının bu kez park alanında rekreasyon maksadıyla sık ve düzenli bir ritm ile kullanılmasıyla göze çarpar. Parkı köşegen olarak ikiye ayıran yapı, Karacasu tarafında dereboyu gezinti alanlarına yönelik düzenlemenin bir parçası olarak yapıya dönük bir açık amfi kullanımına yer açar. Konut alanları tarafında ise bu kez ağaçların boşalttığı alanlarda çocuk parkı, açık otopark gibi mekanlar yer alır. Bisiklet yolu ve yürüyüş rotaları parkı çevreleyen dolaşım ağının önemli bir parçasıdır.