FETHİYE KÜLTÜR MERKEZİ - MUĞLA

- Merih Karaaslan’ın anısına…
Kültür Merkezi yapısı, 1992 yılında Fethiye Belediyesi’nce Fethiye’nin merkezinde, sahil şeridinin doğu ucunda bir alanda açılmış mimari proje yarışmasının sonucu olarak elde edilmiştir. Yarışma programı, özetle, çok amaçlı bir salon ve çalışma atölyelerini kapsamaktadır. Tasarım ‘yer’e özgü iki karakteristiği işleyerek belirginleştirme ve aynı zamanda onları şekillendirme niyeti üzerinde geliştirilmiştir. Birinci karakteristik, alanın iki ‘büyük’ ve ‘uzak’ coğrafi oluşumun –dağ sıraları ve deniz su yüzü- arakesitinde bir konuma sahip olmasıdır. Diğeri ise, çevrenin kullanımı üzerindeki sıcak iklim sosyolojisinin baskısıdır. Birincisi mimari kapsamda çözümlenmeyi gerektiren bir ‘ölçek sorunsalını’, diğeri ise program ve düzene ilişkin müdahale gereğini dayatmaktadır. Aynı zamanda bir “açıkhava yaz salonu” olan “örtülü meydan”, devasa koyu boşluğu ile hem yapı düzenini yöneten hem yapıyı coğrafi büyüklüklere bağlayan güç mekânıdır. Her biri müstakil pavyonlar halinde ve rampa-merdiven marifetiyle kentsel zemini üst kotlarda sürdüren atölyeler fragmanı yer almaktadır. Atölyeler, açık hava sirkülasyonu ile zarflanmakta, adeta bir tekne gibi kapısız oluşumu ile iklimsel etkiyi taşımaktadır. Tasarımsal yaklaşımda varılmaya çalışılan çok katmanlılık, konstrüktif-strüktürel düzeylerde de sürerek tektonik niteliği açıklar. Kelebek tonoz, salonun hem asıl strüktürel sistemini, hem akustik düzen donatılarının konstrüktif ortamını oluşturmaktadır. Yapının “steril bir biblo” olarak kalmaması ve “şehir hayatınca kemirilen bir paspas” olması için, inşai detaylar sert-kaba şekillendirilmeler olarak tasarlanmıştır: Yapı neredeyse asma-tavansız, anti-dekoratif bir yapıdır; konstrüktif-strüktürel tüm yapılanma mantığını sergilemektedir.